தடுமாறும் நடை
தொலையாத தூக்குச்சட்டி
மிட்டாய்களும்
காரசேவு பொட்டலமும்
இல்லாத கை
சிரிக்காத முகம்
ஆங்...
அங்கே வருவது
அப்பாதான்
இன்று அவர் குடிக்கவில்லை.
இன்னும் காயப்படமால் இருக்கிறது என் மண்ணின் ஈரம். ஒரு கரும்பறவையாக பறந்துகொண்டிருக்கிற அந்த ஞாபகப் புள்ளியை மீட்டெடுக்கவே இத்தளம். இது வண்ணங்கள் நிறைந்த மண். இதில் உங்கள் பாதம் பதிந்தால் எழுத்துக்கள் முளைக்கும். எழுத்துக்கள் பதிந்தால் பாதங்கள் முளைக்கும்.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
நிறைய கிராமத்து அப்பாக்கள் இன்றளவும் இப்படியே இருப்பது தான் வேதனையாக இருக்கின்றது.
ஃ
http://kalaiarasan.wordpress.com/
Post a Comment